Wpław - Brzoska/Marciniak/Markiewicz

Nowa płyta tria Brzoska/Marciniak/Markiewicz to piękna inicjatywa dwóch muzyków i poety używająca różnych środków z indywidualnych palet tworząca wciągającą całość.

Wojtek który na swoim koncie ma kilka wydawnictw - poetyckich i muzycznych pięknie uzupełnia się z Łukaszem (gitara) i Marcinem (trąbka).
Od strony muzycznej mamy do czynienia z muzyką bliską free jazzowi ale w formie bardziej eksperymentalnej - gitara zwinnie myszkuje pomiędzy akcentami i frazami, nakładając na to tekstury i tworząc faktury które są jednocześnie tłem dla trąbki, która tworzy tematy poprzez melodię.
To free improvisation - tutaj tak samo jak tematy melodyczne albo bardziej harmolodyczne jest ważne brzmienie, sam dźwięk - to one tworzą otoczenie.
Wojtek jest mistrzem lapidarnego, intuitywnego i ironicznego stylu gdzie puenta to jednocześnie komentarz i motto do sytuacji interakcji międzyludzkich. Melodeklamuje, czasem po prostu przemawia głosem narratora - który przechodzi poprzez mikrofazy przemian, nieoczekiwanych olśnień i odkrywania prawd dla samego siebie. Czasem mamy tu do czynienia z pewnego rodzaju poczciwością, poprzez intymny wręcz kontakt z bohaterem jego poetyckich opowieści możemy się więcej dowiedzieć o tym co nieuniknione i jednocześnie dość mocne od strony egzystencjalnej. Czasem jest to wulgarność interakcji podmiotu lirycznego z życiowym brutalizmem.
Choć Wojtek nie jest typowym wokalistą - świetnie sobie poradził z modulacją głosu, prezentacją - a jest to trudne bo mielizna formy tzw. "poezji śpiewanej" to dość głęboko osadzona pułapka.
"Wpław" to przede wszystkim bardzo dobry kawałek poetyckiej muzyki - formy która tak naprawdę jest trudna do osiągnięcia - czy mamy tu do czynienia z melodyjnym free jazzem, eksperymentalnym aspektem post-rocka? Te pytania bledną przy świetnie poprowadzonej narracji, która jest pracą wszystkich trzech panów. Czekamy na więcej!

bandcamp